مقاله ترجمه شده گرفتگی پا مقایسه بین کار پرش با یک پا و دو پا

گرفتگی پا پیش بینی از عملکرد ورزشی و آسیب های است و به طور معمول در طول پرش هایی که با هر دو پا انجام می گیرند مورد بررسی قرار می گیرد. با این حال، سهم اندام ها در گرفتگی دو پا، به خوبی شناخته نشده است. این مطالعه به بررسی گرفتگی پا در طول پرش یک طرفه و دو پا برای رسیدگی به سوالات پژوهشی زیر می پردازد:
(1) آیا مقدار و تنوع گرفتگی پا بین دو پای مسلط و غیر مسلط متفاوت است؟ (2) آیا گرفتگی یک پا با گرفتگی دو پا متفاوت است؟ و (3) آیا گرفتگی دو پا با گرفتگی یک طرفه ساق پا تعیین می شود؟ سی و دو مرد که از لحاظ بدنی فعال بودند آزمایشات مکرر تست پرش را بر روی یک پلت فرم برای هر یک از سه شرط اجرا کردند:
پرش با دو پا، پرش با یک پا بر روی پای مسلط، و پرش با یک پا بر روی پای غیر مسلط.
گرفتگی پا به صورت نسبت نقطه اوج نیروی عمودی و حداکثر جابجایی با استفاده از مدل ساده نوسانات 1-D برآورد شد. نه مقدار و نه تنوع گرفتگی پا در اندام مسلط و غیر مسلط متفاوت نبود. گرفتگی یک ساق پا 24 درصد کمتر از گرفتگی دو پا بود و تنوع کمتری را بین گره متوالی و افراد نشان داد. گرفتگی یک ساق پا 76٪ از واریانس در گرفتگی دو پا را توضیح داد. ما نتیجه گیری کردیم که برآورد گرفتگی پا در هنگام پرش با دو پا برای مطالعات مداخله ای به دلیل تنوع پایین آنها ترجیح داده می شوند.

Leg stiffness is a predictor of athletic performance and injury and
typically evaluated during bilateral hopping. The contribution of
each limb to bilateral leg stiffness, however, is not well understood.
This study investigated leg stiffness during unilateral and bilateral
hopping to address the following research questions: (1) does the
magnitude and variability of leg stiffness differ between dominant
and non-dominant legs? (2) Does unilateral leg stiffness differ from
bilateral leg stiffness? and (3) Is bilateral leg stiffness determined
by unilateral leg stiffness? Thirty-two physically active males performed
repeated hopping tests on a force platform for each of the
three conditions: bilateral hopping, unilateral hopping on the dominant
leg, and unilateral hopping on the non-dominant leg. Leg
stiffness was estimated as the ratio of the peak vertical force and
the maximum displacement using a simple 1-D mass-spring
model. Neither the magnitude nor variability of leg stiffness differed
between dominant and non-dominant limbs. Unilateral leg
stiffness was 24% lower than bilateral stiffness and showed less
variability between consecutive hops and subjects. Unilateral leg
stiffness explained 76% of the variance in bilateral leg stiffness.
We conclude that leg stiffness estimates during unilateral hopping
are preferable for intervention studies because of their low
variability

صفحات ترجمه شده 15 صفحه
صفحات انگلیسی 10 صفحه
سال انتشار 2013

• مشخصات محصول
• دسته‌بندی محصول
• برچسب‌ها
• دیدگاه‌ها