سینتیک جذب اکسیژن پس از شش هفته تمرین ورزش

هدف

هدف این مطالعه مقایسه پاسخ سینتیک جذب اکسیژن ریوی و عضلانی قبل (PRE) و بعد (POST) از شش هفته تمرین ورزش استقامتی است.

روش

9 فرد آموزش ندیده توالی های دوتایی (binary) نیمه رندوم با نرخ کاری متغیر بین W30 و W80 را در مداخله پیش از تمرین و پس از تمرین انجام دادند. ضربان قلب (HR) و V’O2pulm به ترتیب به صورت ضربان به ضربان و نفس به نفس را اندازه گیری شد. V’O2musc از طریق رویکرد Hoffmann و همکارانش برآورد شد.

نتایج

بیشینه جذب اکسیژن، افزایش قابل توجه از PRE تا POST را نشان داد. برای HR، سینتیک V’O2pulm و V’O2musc از مداخله پیش از تمرین و پس از تمرین تغییر قابل توجهی از خود نشان نداد.

نتیجه گیری

اختلافات موجود در اقتباس ها از تمرین شامل شده، سیستم های فیزیولوژیکی را تحریک می کرد که به ظاهر مسئول تغییرات مشاهده شده قابل توجه در بیشینه V’O2 پس از شش هفته مداخله تمرینی و بر خلاف هیچ گونه تغییری در پاسخ های سینتیک بودند.

مقدمه

سینتیک جذب اکسیژن (V’O2) پارامتری کلیدی در ارزیابی پاسخ های چند سیستمی بدن به تنش تمرین می باشد. به عنوان مثال کارایی سینتیک V’O2 وابسته به منبع اکسیژن (O2) و اخذ اکسیژن بوده و انتقال اکسیژن تکیه بر تراکم مویرگی و مقدار پرفیوژن ماهیچه دارد. اخذ اکسیژن تحت تأثیر توزیع فیبر ماهیچه، فعالیت های آنزیمی و تعداد و اندازه میتوکندری است.

برای سنجش سینتیک V’O2، ثابت زمانی تائو (τ) را می توان تخمین زد. τ به عنوان زمانی تعریف شده که برای رسیدن به 63% از دامنه نوسان تفاوت میان دو شدت نرخ کار (WR) یا به عنوان گذر از زمان استراحت به شدت کار متوسط یا شدت WR صرف می شود. در این رابطه، τ کوچکتر V’O2 اشاره به پاسخ های سینتیک سریع تری دارد که در واقع نرخ بالای انتقال تری فسفات آدنوزین (ATP) از طریق متابولسیم هوازی به تقاضاهای ATP در عرض تمرین موقتی را بازتاب می دهد. بنابراین سینتیک V’O2 سریع تر مربوط به افزایش تلورانس تمرین می باشد. در این رابطه، بهبودهای ایجاد شده در سینتیک V’O2 نیز مرتبط با قابلیت های هوازی بالاتر هستند و در نتیجه¬ی تمرین ورزشی استقامتی سریع شده اند.

Abstract

Purpose

The aim of the study was to compare the responses of pulmonary (V’O2pulm) and muscle (V’O2musc) oxygen uptake kinetics before (PRE) and after (POST) six weeks of endurance exercise training.

Methods

Nine untrained individuals performed pseudo-random binary sequences work rate changes between 30 W and 80 W at PRE and POST training intervention. Heart rate (HR) and V’O2pulm were measured beat-to-beat and breath-by-breath, respectively. V’O2musc was estimated applying the approach of Hoffmann et al. (Eur J Appl Physiol 113: 1745-1754, 2013).

Results

Maximal oxygen uptake showed significant increases from PRE (3.2 ± 0.3 L·min-1 ) to POST (3.7 ± 0.2 L·min-1 ; p < 0.05). For HR, V’O2pulm and V’O2musc kinetics no significant changes from PRE to POST training intervention were observed (p > 0.05).

Conclusions

Discrepancies in the adaptations of the involved exercise induced physiological systems seem to be responsible for the observed significant alterations in maximal V’O2 after six weeks of the training intervention in contrast to no changes in the kinetics responses.

1. Introduction

Oxygen uptake (V’O2) kinetics is a key parameter to evaluate the multi-systemic responses of the body to exercise stress (Wasserman 1984; Bassett and Howley 2000). For example, the efficiency of V’O2 kinetics depend on the oxygen (O2) supply and the O2 extraction, and the O2 delivery relies on the capillary density and the amount of muscle perfusion. The O2 extraction is affected by muscle fiber distribution, enzyme activities, and by the number and size of mitochondria (e.g. Hughson, 2009).

To quantify V’O2 kinetics, the time constant tau (τ) can be estimated. The τ is defined as the time to reach 63% of the difference amplitude between two work rate (WR) intensities or as transition from rest to moderate or WR intensities. In this regard, smaller τ of V’O2 imply faster kinetics responses, which in turn reflect a high rate of adenosine triphosphate (ATP) delivery through the aerobic metabolism to the ATP demands during transient exercise. Therefore, faster V’O2 kinetics are associated with increased exercise tolerance. In this regard, improvements in V’O2 kinetics are also linked with greater aerobic capacities (Chilibeck, Paterson, Petrella and Sunningham, 1996) and are speeded as a result of endurance exercise training (e. g. Fukuoka et al., 2002; Murias, Kowalchuk and Paterson, 2010).
چکیده

1- مقدمه

2- روش ها

2-1- آزمودنی ها

2-2- تست ورزش قلبی – ریوی

2-3- رویه های مداخله

4-2- پردازش داده ها

5-2- پیش بینی جذب اکسیژن عضلانی و تحلیل سینتیک

6-2- تحلیل های آماری

3- نتایج

1-3- مشخصه های مداخله

2-3- پیک پاسخ ها (پاسخ های پیک)

3-3- تحلیل سنتیک ایستا

4-3- تحلیل سسنتیک پویا

4- بحث

1-4- پاسخ های پیک

2-4- تحلیل سینتیک

1-2-4- خطیت ایستا

2-2-4- تحلیل سری زمانی

4-2-3- تحلیل زمینه

4-2-4- محدودیت ها

4-3- ملاحظات عملی

4-4- نتیجه گیری

• مشخصات محصول
• دسته‌بندی محصول
• برچسب‌ها
• دیدگاه‌ها