یک رویکرد دامنه خاص برای ارزیابی اثربخشی فعالیت بدنی در نوجوانان

هدف: مطالعه به منظور توسعه و تست یک دامنه خاص مقیاس اثربخشی فعالیت فیزیکی در نوجوانان برای پیش بینی رفتار فعالیت فیزیکی است.
طراح: دو تحقیق مستقل انجام شد. مطالعه 1 به بررسی ویژگی های روان سنجی یک پرسشنامه اثربخشی فعالیت بدنی دامنه خاص ،^(1*) (DSPAEQ) تازه ساخته شده و مطالعه 2 به آزمایش نمودن ابزار مقیاس برای پیش بینی فعالیت فیزیکی زمان اوقات فراقت و مدرسه می پردازد.
مواد و روش ها: در مطالعه 1، داده های توصیفی فعالیت بدنی جهت تولید موارد مقیاس استفاده شدند. ساختار عامل مقیاس و ثبات داخلی در یک نمونه از 272 نوجوانان مورد آزمایش قرار گرفت. یک زیر-نمونه از نوجوانان کانادایی (N = 104) و نیوزیلندی (N = 29) ، در مطالعه 2 برای کشف اعتبار پیش بینی مقیاس، با استفاده از یک معیار ذهنی فعالیت فیزیکی اوقات فراقت و مدرسه بکار گرقته شد.
نتایج: یک آنالیز عامل محور اصلی در مطالعه 1 به ما 26 مورد، با پنج عامل راه حل منسجم و تفسیری نشان داد؛ که نماینده ی اوقات فراغت و تفریح، خانواده، سیار، رفت و آمد، و ساختارهای اثربخشی فعالیت فیزیکی مدرسه را به ترتیب شامل می شود. 5 عامل راه حل 81٪ از پاسخ واریانس را توضیح می دهد. در مطالعه 2 مدل اثربخشی دامنه خاص توضیح داده شده به ترتیب 16٪ و 1٪ از پاسخ واریانس فعالیت بدنی اوقات فراغت و مدرسه را بیان می دارد، با در نظر داشتن اثربخشی فعالیت فیزیکی اوقات فراغت به عنوان یک عامل منحصر به فرد و قابل توجه برای فعالیت بدنی در اوقات فراغت.
نتیجه گیری: مطالعه 1، شواهد قابلیت تصرف پنج عامل DSPEAQ را ارائه می دهد، در حالی که مطالعه 2 نشان می دهد DSPEAQ توانایی پیش بینی دامنه خاص فعالیت های بدنی را دارد. این یافته آخر اهمیت ارتباط مقیاس بین عناصر رفتاری (فعالیت فیزیکی اوقات فراغت) و ارزیابی شناختی از این عناصر را (اثربخشی فعالیت بدنی اوقات فراغت) کم اثر می کند.

Objective: To develop and test the utility of a domain-specific physical activity efficacy scale in adolescents
for predicting physical activity behaviour.
Design: Two independent studies were conducted. Study 1 examined the psychometric properties of a
newly constructed Domain-Specific Physical Activity Efficacy Questionnaire (DSPAEQ) and study 2 tested
the utility of the scale for predicting leisure- and school-time physical activity.
Methods: In study 1, descriptive physical activity data were used to generate scale items. The scales factor
structure and internal consistency were tested in a sample of 272 adolescents. A subsequent sample of
Canadian (N ¼ 104) and New Zealand (N ¼ 29) adolescents, was recruited in study 2 to explore the scale's
predictive validity using a subjective measure of leisure- and school-time physical activity.
Results: A principle axis factor analysis in study 1 revealed a 26-item, five-factor coherent and interpretable
solution; representative of leisure and recreation, household, ambulatory, transportation, and
school physical activity efficacy constructs, respectively. The five-factor solution explained 81% of the
response variance. In study 2 the domain-specificefficacy model explained 16% and 1% of leisure- and
school-time physical activity response variance, respectively, with leisure time physical activity efficacy
identified as a unique and significant contributor of leisure-time physical activity.
Conclusion: Study 1 provides evidence for the tenability of a five factor DSPEAQ, while study 2 shows
that the DSPEAQ has utility in predicting domain-specific physical activity. This latter finding underscores
the importance of scale correspondence between the behavioural elements (leisure-time physical activity)
and cognitive assessment of those elements (leisure-time physical activity efficacy).

تعداد صفحه های فارسی28
تعداد صفحه های انگلیسی7
سال انتشار2016

• مشخصات محصول
• دسته‌بندی محصول
• برچسب‌ها
• دیدگاه‌ها