مقاله رایگان ترجمه شده ريشه‌كني جهاني كرم گينه در سال 2015

برای قرن ها، انگل کرم گینه (دراكونكولوس مديننسس) موجب شده است تابدبختی ناتوان کننده اي ، مردمي را که آب راکد آلوده به لارو کرم مي نوشند آلوده کند . در سال 2012، 542 مورد از کرم گینه كه در سطح جهان وجود داشت گزارش شده بود ، که از آن تعداد 521 مورد (96.1٪) در جنوب سودان گزارش شده است. جنگ های داخلی طولانی ، نیروی کار ناکافی ، غفلت از برنامه های تامين آب آشامیدنی، نظارت کمتر از حد مطلوب برکرم گینه و کنترل موردی ، و پراكندگي اشتراك سیستم های بهداشتی برای بسیاری از سازه ها و عوامل عملیاتی تلاش ریشه کن کردن کرم گینه را در جنوب سودان ناكام ميگذارد . این مقاله به بررسی تاثیر شش استراتژی اتخاذ شده کنترل کرم هاي گینه در سودان جنوبی مي پردازد : (1) نظارت به منظور تعیین تعداد پرونده های واقعی انتشارو روند واكنش برای کنترل اقدامات ؛ (2) آموزش آن دسته از اعضای جامعه كه در انان کرم ها در حال ظهور هستند برای جلوگیری از فرو بردن اعضاء آسیب دیده در منابع آب آشامیدنی ؛ (3) فیلتر به طور بالقوه آب آشامیدنی آلوده با استفاده از فیلتر پارچه اي و یا فیلتركردن با نوشیدن توسط ني ؛ (4) تصفیه آب هاي سطحي به طور بالقوه آلوده با حشره کش كوپ پاد temephos (خرد کردن)؛ (5) تامين آب آشامیدنی سالم از چاه و یا چاه هاي حفرشده با دست ؛ و (6) مهار انتقال از طریق جداسازی داوطلبانه بیمار برای جلوگیری از آلودگی منابع آب شرب ، ارائه کمک های اولیه ، و استخراج کتابچه راهنمای کرم . نظارت ، آموزش جامعه ،تامين آب آشامیدنی ، ومحدود نگاه داشتن موارد آلوده جنبه های ضعف برنامه را پوشش ميدهد .كاهش آفت کش ها راه حل مناسبی برای کنترل کرم گینه در جنوب سودان نمی باشد . با توجه به روند تشخیص فعلی مورد آلودگي و مهار، و همچنین تلاش های ظرفیت سازی برای ریشه کن کردن کرم گینه ، بیشتر احتمال دارد که کرم گینه در سودان جنوبی به جاي سال 2015 در سال 2020 ریشه کن گردد . نویسنده حوزه هائي که در آن پیشرفت های اساسی براي برنامه ریشه کن کردن کرم گینه در جنوب سودان مورد نیاز است ، و حاكي از استراتژی های بهبود است را برجسته ميكند .
كليد واژه ها :

For centuries, the Guinea worm parasite (Dracunculus medinensis) has caused disabling misery, infecting
people who drink stagnant water contaminated with the worm’s larvae. In 2012, there were 542 cases of
Guinea worm reported globally, of which 521 (96.1%) were reported in South Sudan. Protracted civil
wars, an inadequate workforce, neglect of potable water provision programs, suboptimal Guinea worm
surveillance and case containment, and fragmented health systems account for many of the structural
and operational factors encumbering South Sudan’s Guinea worm eradication efforts. This article
reviews the impacts of six established Guinea worm control strategies in South Sudan: (1) surveillance to
determine actual caseload distribution and trends in response to control measures; (2) educating
community members from whom worms are emerging to avoid immersing affected parts in sources of
drinking water; (3) filtering potentially contaminated drinking water using cloth filters or filtered
drinking straws; (4) treating potentially contaminated surface water with the copepod larvicide
temephos (Abate); (5) providing safe drinking water from boreholes or hand-dug wells; and (6)
containment of transmission through voluntary isolation of each patient to prevent contamination of
drinking water sources, provision of first aid, and manual extraction of the worm. Surveillance,
community education, potable water provision, and case containment remain weak facets of the
program. Abate pesticide is not a viable option for Guinea worm control in South Sudan. In light of
current case detection and containment trends, as well as capacity building efforts for Guinea worm
eradication, South Sudan is more likely to eradicate Guinea worm by 2020, rather than by 2015. The
author highlights areas in which substantial improvements are required in South Sudan’s Guinea worm
eradication program, and suggests improvement strategies.

صفحات فارسی : 22 صفحه
صفحات انگلیسی : 6
سال انتشار 2013

• مشخصات محصول
• دسته‌بندی محصول
• برچسب‌ها
• دیدگاه‌ها